Edwins wiki

De blauwdruk, of in het buitenlands: de cyanotypie is een 19e eeuwse fototechniek om een afdruk te maken van een negatief. Het is veel gebruikt als reproductietechniek. Vooral om bijvoorbeeld technische tekeningen te reproduceren. Maar als fototechniek is het in in onbruik geraakt. Ten eerste omdat het, zoals de naam al suggereert, tot een knalblauwe afdruk leidt en ten tweede omdat het een vrij harde afdruk geeft zonder veel subtiele tinten. Maar blauwdruk heeft ook voordelen: het is heel eenvoudig en geeft een heel oude uitstraling aan foto's. Als je een wat ouderwets ogende foto hebt is het de moeite waard om hem als blauwdruk af te drukken.

Een blauwdruk maken is leuk omdat je weer heel erg met je handen bezig bent om een afdruk te maken van een foto, het is prachtig om een foto onder je handen te zien verschijnen. Het levert een prachtige, hardblauwe afdruk op op aquarelpapier. De structuur van het papier geeft de foto een heel mooie structuur. Het is een techniek die vreemd genoeg weer populariteit heeft gewonnen met de opkomst van de digitale fotografie. Je wilt immers ook iets doen met de digitale foto's. Je kan ze op canvas af laten drukken maar dan geef je de controle over de afdruk ook weg aan de afdrukcentrale. Die doen dat vrijwel altijd foutloos maar wie wel eens zelf in een donkere kamer heeft gestaan wil wel weer eens zelf met een afdruk aan de slag. En met de computer kan je van je foto's eenvoudig een negatief maken wat je met blauwdruk op papier kunt zetten.

De lichtgevoelige laag wordt gemaakt door blauwe kleurstof met kaliumdichromaat te mengen. Het kaliumdichromaat valt uit elkaar onder ultraviolet licht en bindt dan de kleurstof aan het papier. Je maakt een negatief van een foto, legt het negatief op een vel aquarelpapier wat behandeld is met de kleurgevoelige stof en laat de kleurstof binden door het in zonlicht te leggen. De overtollige kleurstof die niet gebonden is (omdat het onder de zwarte partijen van het negatief lag) spoel je wel met water. Dat is het proces in het kort. Je kan afdrukken met meer diepte krijgen door het in twee gangen te printen. Je maakt dan een duotoon. Eerst wordt een basislaag gemaakt met een lichte verdunning van de kleurstof. Deze wordt belicht en afgespoeld. Vervolgens breng je een nieuwe lichtgevoelige laag over de afdruk aan met een mindere verdunde kleurlaag en belicht je deze met hetzelfde negatief.

Het proces is uitgebreid beschreven op bijvoorbeeld alternativephotography.com. Je kan ook workshops doen in 19e eeuwse afdruktechnieken bij Huis Marseille, het fotomuseum in Amsterdam.