Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


nl:kaarten:altimetry_atlas

De altimetrie atlas

Toen het internet pas net bestond werkte ik bij de TU Delft aan het verwerken van radarhoogtemeterdata. Met een radarhoogtemeter meet je vanuit een satelliet heel nauwkeurig de afstand van de satelliet tot het zeeoppervlak. Omdat de zee vrij vlak is (vergeleken met land tenminste) kan je een nauwkeurige meting maken van de zeehoogte als je de meting corrigeert voor grootheden als golfhoogte en luchtdruk. Als je dan heel de baan van de satelliet goed berekent heb je een meting van de zeehoogte onder de satelliet. Combineer alle metingen over de hele oceaan en je krijgt een wereldkaart van de zeehoogte. Die zeehoogte wordt dan bepaald door twee dingen: de zwaartekracht en de zeestromingen. Nu zijn de zwaartekrachtverschillen heel lokaal, constant en kleinschalig en zijn zeestromingen globaal, dynamisch en grootschalig. Je kan ze dus scheiden.

Met m'n collega's maakte ik kaarten van de zwaartekrachtverschillen over de oceanen, gemeten uit die hoogtemetingen. Op die kaarten kan je prachtig de invloed van de bergen op de zeebodem en de diepe troggen aan de randen van de oceanen zien. Je kan er zelfs bergen op zien die toen nog geen naam hadden want zo bekend was de zeebodem nog niet.

We lieten die kaarten graag zien op conferenties. Maar meer kon je er eigenlijk niet mee. Uiteraard schrijf je een paper waar je wat plaatjes in kwijt kan. Maar zo'n paper gaat over de methode om die zeeoppervlakken te berekenen. Een paper met alleen mooie plaatjes wordt nu eenmaal niet geaccepteerd. We konden er dus niet zo veel mee.

Nu had rond die tijd Tim Berners-Lee bij het CERN een mooie uitvinding gedaan: het World Wide Web. Met een simpele server en nog simpeler pagina kon je zelf alles publiceren wat je maar wilde. Omdat wel duidelijk was dat m'n kaartjes mooi, maar niet verkoopbaar waren stelde ik voor ze allemaal dan maar op het World Wide Web te zetten. Dan konden we ze tenminste in één keer aan de hele wereld tonen.

Nu moesten we nog een manier vinden om ze te laten zien. De kaart werd in verschillende kaartbladen onderverdeeld en een overzichtspagina verwees naar de afzonderlijke kaartbladen. Zoomen in een kaart was technisch nog niet mogelijk dus je zoomde door op de overzichtskaart te klikken. Vrij simpel maar het werkte. Ik schreef een Perl script om de pagina's voor de kaartbladen automatisch te maken met verwijzingen naar de omliggende kaartbladen. Zo kan je dus zoomen naar een kaartblad en doorspringen van het ene kaartblad naar het volgende.

Al met al best een aardig manier om door een wereldkaart te reizen, zeker voor de techniek van de vroege jaren negentig van de vorige eeuw. De TU Delft heeft onze oude website altijd online gehouden. Op het moment dat ik dit schrijf staat de website nog steeds online op http://deos.tudelft.nl/AS/altim/atlas/. De wetenschappelijke waarde is inmiddels wel wat achterhaald. In de decennia sinds ik de kaarten maakte zijn satellieten gelanceerd die nauwkeurige meten en er zijn vooral veel méér metingen beschikbaar om een nauwkeurig zeeoppervlak te meten. Maar de methode is niet achterhaald. En omdat we destijds zo'n simpele website moesten bouwen werkt deze nog steeds, ook in de moderne webbrowsers.

Geotag (locatie) voor:
nl/kaarten/altimetry_atlas.txt · Laatst gewijzigd: 2023/03/29 21:09 door 127.0.0.1