Mijn kaart
De afgelopen jaren heb ik mijn
locatie op vakanties en reizen bijgehouden. Het is mooi om op een
kaart te zien waar je geweest bent. Net als foto's roepen kaarten
herinneringen op, zeker als je op de kaart kan zien waar je precies
gelopen hebt. Mijn persoonlijke kaart is gebaseerd op ruim tien jaar
aan data, allemaal opgenomen met een serie GPS ontvangers. De
verzameling begon als een set waypoints. Met de eerste GPS apparaten
kon je nog niet veel trackpunten bewaren. M'n eerste GPS-12 was
beperkt tot 1000 trackpunten. Dus als je op vakantie ging was het zaak
zo weinig punten te laten opslaan dat het geheugen niet
volliep. Moderne GPS ontvangers hebben die beperking niet meer dus nu
kan je rustig eens per seconde loggen en opslaan.
De GPS ontvangers slaan GPX
files op met daarin waypoints en trackpunten. Over de jaren levert dat
heel veel GPX files op. Om alles in één overzicht te krijgen ben ik de
waypoints en trackpunten gaan opslaan in een database. Vanuit de
database kan je ze in een GIS pakket als QGis op de kaart zetten. Er
staan nu zo'n achthonderd waypoints en meer dan drie miljoen
trackpunten in de database. Je kan zo een persoonlijke wereldkaart
maken waarop je kan zien waar je zoal geweest bent en (als je
tenminste een track hebt opgenomen) hoe je daar gekomen bent. De
punten sla ik op een postgresql database. Een open source database die
alle ruimtelijke functies biedt die je nodig hebt. Met een mapserver
wordt de database ook getoond in een webkaart.
De webkaart laat meer zien dan
de punten. Met scripts bereken ik nieuwe tracks uit de trackpunten en
maak ik overzichten door de geodata per land te verdelen en statistiek
op de geodata los te laten. De geodata wordt ook berekend over een set
aaneengesloten hexagonen op verschillende resoluties. Waarom
hexagonen? Omdat het er mooi uitziet op de kaart en het een logische
manier is om de geodata geografisch te verdelen. Als je een cirkel
trekt om een punt krijg je alle punten die daar het dichtst bij
liggen. En als je de kaart vult met (flexibele) cirkels en samenperst
tot ze elkaar raken krijgen je hexagonen. Hexagonen zijn dus de meest
logische manier om geodata te groeperen.
Per land bereken ik de hoeveelheid trackpunten en gebruik het logaritme daarvan om de kleur op de kaart aan te geven. De landen waar ik het vaakst geweest ben zijn zo op de kaart te herkennen.