De keizer als standaardenbeheerder
Net als in onze samenleving waren gezamenlijke standaarden van groot belang voor het
Chinese keizerrijk. Het was van het grootste belang dat iedereen dezelfde kalender
hanteerder, dat er eenduidige standaarden waren voor lengte en gewicht en vooral dat
je zeker wist hoe veel graan je kocht. Een van de dingen die de eerste keizer van een
verenigd China deed was standaarden vaststellen voor maten en gewichten. Ook werd onder
zijn bewind eerste het chinese schrift gestandaardiseerd. De reden is natuurlijk
dat in een land iedereen elkaar en de keizerlijke edicten moet kunnen begrijpen. En
iedereen moet kunnen handelen, waarvoor standaard gewichten en inhoudsmaten essentieel
zijn. De keizer standaardiseerde trouwens niet de taal, maar wel het schrift. Chinezen
konden hun eigen taal blijven spreken maar konden elkaars geschreven teksten wel begrijpen.
De verantwoordelijkheid voor de standaarden is voor de dynastien na de Qin een keizerlijke
aangelegendheid gebleven. Daardoor kon men zeker zijn dat je niet te veel betaalde voor
een hoeveelheid graan. En, heel belangrijk als je een maand-zon kalender gebruikt zoals in
China, dat iedereen ook dezelfde kalender gebruikte. De keizer ontleende de autoriteit om
te regeren ook uit de kalender. Het mandaat van de hemel bepaalde dat de keizer die
autoriteit had. Het hof moest onder meer de loop van de maan en essentieele data zoals het
begin van de lente kunnen vaststellen. De zonnewijzer was dus een essentieel instrument
voor het keizerlijke hof.
In de Verboden Stad wordt de keizerlijke verantwoordelijkheid voor de standaarden symbolisch
op meerdere plaatsen getoond. Op het plateau van de twee grote hallen staat links een soort
huisje met daarin een bak die een standaard inhoudsmaat voor graan definieert. En rechts
staat een zonnewijzer, soms met een lineaal zoals die ook in astrolabes gebruikt wordt om
de richting van de zon te meten. Op de fotos staan pijlen die wijzen naar de inhoudsmaat
en de zonnewijzer.