Edwins wiki

De Roannaise is een kleine wijnstreek ten noordwesten van de Beaujalais. De Roannaisse heeft betere tijden gekend. De phyloxera heeft ook hier in de 19e eeuw flink huisgehouden en de streek is dat eigenlijk nog steeds niet te boven gekomen. Tegenwoordig telt de streek een redelijk aantal wijnboeren die bezig zijn de kwaliteit te verbeteren. We komen regelmatig in de Roannaisse omdat we vaak in de buurt op vakantie gaan. En natuurlijk drink je dan liefst de wijn uit de streek.

De wijn van de broers Vial ontdekten we omdat deze op de kaart van een lokaal restaurant staat. Daarvoor hadden we de mensen geloofd die zeiden dat de lokale wijn het drinken niet echt waard was, maar dit viel reuze mee. We zijn maar eens gaan proeven op het domein.

Alle wijn wordt gemaakt van de Gamay druif, met als in de Beaujalais. De rode wijnen zijn vrij fruitig en kunnen niet te lang blijven liggen. De rose wijnen zijn niet zuur maar droog. Op de foto zie je de wijnstokken van Vial met een fles rose op een mooie dag. Een mooie dag trouwens om die fles gekoeld op te trekken.

Het château de Champagny vonden we in de Guide Hachette. De Hachette is een van de gidsen waarin van iedere wijnstreek van Frankrijk talloze wijnen worden besproken. Het feit dat een wijnboer erin staat is al een prestatie, een op de drie wijnen komt door de proeverij en in de Hachette. Champagny kwam er zelfs heel goed uit, met maar liefst twee sterren voor hun Grande Reserve 2001. Het kasteel is verhuurd, de wijn wordt gemaakt en geproefd in de schuur ernaast.

Toen we voor het eerste langskwamen waren ze vollop met de oogst bezig. Alle medewerkers zagen letterlijk helemaal roodpaars, alsof een vat geexplodeerd was. De druiven kwamen massaal binnen en gingen daarna in een enorme trommel waar het sap uitliep. Voor een klant willen ze echter best even tijd vrijmaken, in de schuur was een zijkamer waar geproefd kon worden. Zoals de gids beloofd had was hun rode wijn inderdaad iets byzonders, met een sterke smaak van bosfruit. Het volgende jaar zijn we weer teruggegaan maar de wijn was toen gemiddeld, nog steeds lekker maar niet apart.

Aangezien we ieder jaar in de buurt van de Roannaise op vakantie zijn lijkt het me leuk om langzaam maar zeker alle wijnen in de buurt te gaan proeven bij de respectievelijke wijnboeren. De streek is klein dus het is te doen. Dit jaar hebben we Antoine Neron bezocht. Het is gelegen in de buurt van Villemontais aan de zuidelijke kant van de Roannaisse. Het is een van de grotere bedrijven met een grote schone bedrijfsruimte (maar we kwamen er dan ook niet in de oogsttijd) en een ruime proefruimte. Er waren vier wijnen te proeven en dat is voor een amateur als ik wel zo prettig, de verscheidenheid in de Elzas vind ik nogal eens overdonderend. Vier wijnen dus, twee van het Domaine de la Rochette waar de cave tussen staat, eentje afkomstig van de Beratard. En een witte wijn! De witte was akomstig uit het gebied ten zuiden van de Roannaisse, pays d'Urfe. De witte was lekker maar niet bijzonder. Tussen de rode wijnen kon je heel goed proeven wat grond betekent voor wijn. De Rochette wijnen waren minder fruitig dan wat je van goede Roannaisse verwacht, in plaats daarvan hadden ze een constantere afdronk en kan je goed merken hoe ze gemaakt zijn. Het eiken van de vaten was duidelijker te herkennen. De Beratard was een meer traditionele Roannaisse. Zowel de Beratard als de Rochette hadden twee sterren gehaald in de Guide Hachette.